Ποιος Είμαι και Γιατί το Άρθρο για Εμένα Είναι Λάθος

Κοινοποίηση:

Πριν μερικούς μήνες, ένας δημοσιογράφος με έδρα το Ηνωμένο Βασίλειο δημοσίευσε ένα άρθρο που υπονοούσε ότι εγώ, το όνομά μου, οι εταιρείες μου και η δουλειά μου δεν είναι αληθινά. Όπως ανέφερα και σε πρόσφατο βίντεο, ήταν παράξενο να διαβάζει κανείς ότι αποτελεί... μυθοπλασία.

Επέλεξα να μην απαντήσω νομικά. Όχι επειδή δεν υπήρχαν βάσιμα επιχειρήματα — υπήρχαν — αλλά επειδή πιστεύω πως η βαθύτερη ερώτηση αξίζει μια πιο ουσιαστική απάντηση. Όχι «παραβίασα κάποιες διαδικασίες του Ηνωμένου Βασιλείου», αλλά ποιος είμαι στ' αλήθεια και τι προσπαθώ να χτίσω;

Το άρθρο έκανε γενικεύσεις: επειδή δεν υπήρχε εμφανές γραφείο στο Λονδίνο ή επειδή λειτουργώ μέσα από σύγχρονα χρηματοοικονομικά μοντέλα, πρέπει — υποτίθεται — να πρόκειται για απάτη. Στην πραγματικότητα, εκπροσωπώ ένα αυξανόμενο σύνολο ανθρώπων των οποίων η δουλειά διασχίζει σύνορα, νομικά συστήματα και τομείς — σε βιομηχανίες όπως τα εμπορεύματα, οι καινοτόμες τεχνολογίες, οι ψηφιακές τράπεζες και η ανοικοδόμηση.

Η Gofer Mining, στην οποία έγινε κριτική, είναι πραγματικός πιστωτής ουκρανικής κρατικής επιχείρησης. Σε αντίθεση με άλλους στον τομέα, δεν σχετιζόμαστε με πρόσωπα με ποινικό μητρώο, και η νομική μας υπόσταση τεκμηριώνεται σε ουκρανικά δικαστήρια. Η εταιρεία υπάρχει — αλλά όπως πολλές σύγχρονες οντότητες, υπάρχει μέσα από νομικά έγγραφα, συμβάσεις και πλατφόρμες, και όχι μόνο με μία επιγραφή σε κάποιο γραφείο. Ακόμα λιγότερο σε χώρες όπου οι εν λόγω εταιρείες δεν λειτουργούν άμεσα, αλλά ενδέχεται να είναι απλώς εγγεγραμμένες ή να υπάρχουν για άντληση κεφαλαίων.

Κάποιοι υπαινίχθηκαν ότι το άρθρο ήταν πληρωμένο. Δεν το υποστηρίζω αυτό. Πιστεύω στην ελευθερία του λόγου — ακόμα και όταν προκαλεί ζημιά. Όμως αυτή η ελευθερία φέρει και την ευθύνη της ακρίβειας, ειδικά όταν το αποτέλεσμα είναι η δυσφήμιση ενός ατόμου που δεν έκρυψε τίποτα.

Ο δημοσιογράφος μου έστειλε πρόσφατα μήνυμα λέγοντας: αν μπορώ να δείξω φυσικό κτίριο εταιρείας, ίσως γίνει διόρθωση. Αυτή η αντίληψη δείχνει το πρόβλημα: λειτουργούμε σε έναν κόσμο όπου τα νομικά και ψηφιακά πρότυπα ξεπερνούν τα φυσικά. Κι έτσι, αν δεν ταιριάζεις σε ένα παλιό μοντέλο, θεωρείσαι αυτομάτως ύποπτος.

Αναφέρθηκε και στο βρετανικό δίκαιο. Δεν το έχω παραβιάσει — και καμία αρχή δεν ισχυρίζεται κάτι τέτοιο. Όμως από την οικογενειακή και ιστορική μου εμπειρία, γνωρίζω ότι ο νόμος δεν είναι πάντα δικαιοσύνη. Και η στάση του βρετανικού κράτους προς την οικογένειά μου δείχνει γιατί κάποιες φορές αναζητούμε δικαιοσύνη αλλού.

Δεν γράφω αυτό για εκδίκηση. Δεν κάνω αγωγή. Δεν απαιτώ αναίρεση. Απαντώ — με ηρεμία, αλλά με καθαρότητα.

Ποιος είμαι λοιπόν;

Θα δείτε τις επόμενες εβδομάδες, μήνες, χρόνια — μέσα από τεκμηρίωση, έγγραφα, συνεντεύξεις, διάφορα μέσα ενημέρωσης και έργα — την απάντηση σε αυτή την ερώτηση. Και ελπίζω η συζήτηση να μετατοπιστεί από το “Υπάρχει;” στο:

“Τι προσπαθεί να χτίσει; Και γιατί ενοχλεί τόσο πολύ το σύστημα ώστε κάποιοι να εύχονται να μην υπήρχε καθόλου;”

— Μιχαήλ Κολπίδης Ραίριχ